به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار، توليد زباله،تفکيک و بازيافت آن در حوزه مديريت شهري از موضوعات بسيار حائز اهميتي به شمار مي رود که اين امر در کلانشهرهاي ايران همچون بسياري از ديگر کشورها از دغدغه ها و معضلات جدي محسوب مي شود.
بر اساس آمار بانک جهاني،روزانه 3 ميليون و 500 هزار تن زباله در سراسر دنيا توليد مي شود که سهم ايران در اين حجم انبوه،40 هزار تن برآورد مي شود،به تعبيري بيش از 1 درصد از توليد زباله توسط مردم ايران توليد مي شود.
بر اساس آمار منتشر شده در رسانه ها،20 درصد از اين ميزان معطوف به زباله هاي خشک و 4 درصد نيز به زباله هاي پلاستيکي و پليمري مربوط مي شود.
اگرچه اين 4 درصد در يک نگاه کلي چندان قابل توجه به نظر نمي رسد اما معضلات و چالش مواد پليمري و پلاستيکي براي محيط زيست بسيار فراتر و عميق تر از اين اعداد وارقام است.
بر اساس اظهار نظر کارشناسان در صورت ايفاي نقش تنها 20 درصد از شهروندان در امر تفکيک زباله از بروز بسياري معضلات زيست محيطي پيشگيري خواهد شد.
* موادي با پايداري 300 تا 1000 سال!
مجتبي يزداني،معاون خدمات شهري شهرداري تهران،چندي پيش با هشدار نسبت به دشواري و پيچيدگي تجزيه مواد پلاستيکي عنوان کرد:مواد پليمري با ماندگاري 300 تا 1000 سال به عنوان موادي تجزيه ناپذير،مسبب و عامل بسياري از معضلات و نارسايي هاي زيست محيطي خواهد بود.
وي معتقد است:با مشارکت عمومي مردم بخش قابل توجهي ار معضلات احتمالي ناشي از مواد اينچنيني مهار و کنترل خواهد شد.
آنچنان که اين مقام مسئول عنوان کرد:هر خانواده ايراني بصورت ميانگين در طول روز 3 کيسه پلاستيکي وارد چرخه محيط زيست مي کند که در صورتِ کاهشِ تنها يک کيسه پلاستيکي در هفته در مصرف قريب به يک ميليارد کيسه در طول سال صرفه جويي مي شود.
اين ارقام و اعداد نشان دهنده تاثير بسيار برجسته و نافذ مشارکت عمومي شهروندان در مقابله و کنترل اين معضل و مخاطره زيست محيطي در فرايند توليد زباله است.
* ايران جزء 10 کشور نخست مصرف ظروف پلاستيکي
آنچنان که در رسانه ها و جرايد عنوان شده،ميزان پلاستيک توليدي در ايران به بيش از 177 هزار تن در سال تخمين زده مي شود.
اين رقم بصورت ميانگين معادل 500 تن در روز بر آورد مي شود که به واقع اين ميزان در ارزيابي ها و بررسي هاي انجام شده،ايران را جزء10 کشور نخست مصرف کننده ظروف پلاستيکي قرار داده است.
بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محيط زيست آمريکا اين کشور تنها در طول يکسال،32 ميليون تن ضايعات پلاستيکي توليد کرده که تنها حدود 9 درصد از آن به چرخه بازيافت باز گشته و مابقي آن در محيط زيست رها سازي شده است،به واقع مي توان گفت اين معضل در کشورهاي توسعه يافته نيز چالش برانگيز است.
*مواد پليمري و پلاستيکي منشا 77 نوع بيماري است
محمد گلمکاني،رئيس ستاد محيط زيست شهرداري تهران در تشريح عوارض و تبعات ناگوار مواد پلاستيکي و پليمري مي گويد:ظروف يکبار مصرف پليمري و کيسه هاي پلاستيکي در صورت تماس با مايعات و مواد غذايي در دماي بالاي 40 درجه،ماده اي شيميايي موسوم به ( استايرن ) از خود توليد مي کند که منجر به تلخي غذا خواهد شد.
وي مي گويد:مواد اينچنيني مي تواند مسبب بروز بيش از 77 نوع از بيماري ها از جمله سرطان شود و مواردي همچون کم اشتهايي،عصبانيت،جهش در زنان باردار و بيماري هاي ريوي و گوارشي از ديگر عوارض اين ظروف به شمار مي رود.
اظهارت اين مقام مسئول در شرايطي در روزنامه همشهري منتشر شده که در طول ساليان اخير استفاده از ظروف يکبار مصرف پلاستيکي به نحو فزاينده اي تشديد شده و در بسياري از مراسم رسمي و غير رسمي،استفاده از ظروف پلاستيکي بسيار مشهود و بارز است.
اميد آن مي رود با فرهنگ سازي هر چه بيشتر،بستر و زمينه اي فراهم شود که با يک عزم عمومي،تمايل به استفاده از چنين ظروفي به حداقل ممکن کاهش يابد که در غير اينصورت با استمرار وضع موجود،بروز و شيوع بسياري از بيماري ها دور از ذهن نخواهد بود.